Sayonara(Senior Scout Part IV)

            Sa buhay ng tao, sadyang dumarating ang pag-papaalam sa mga taong naging malapit sa iyo, tila ba isang kisap matang mawawala saiyo ang lahat; ang buhay scouters ay ganito lamang; marami kang makikilala ngunit unti unti mong kailangan iwanan, pero masasabing marami silang iiwang ala ala sa iyo; ala-alang maitatago mo sa pang habang buhay. Tanging ngiti lamang ang naiwan ko sa kapwa ko scouter; ngiting ang pahiwatig ay "Sa muling pag-kikita."

              Halong lungkot at saya ang aking nasilayan sa kapwa ko scouter, dahil ito ang araw nang aming pag hihiwalay hiwalay, kay sarap balikan nang mga panahon na kami ay bago pa lamang magkakakilanlan, mga panahong ilang beses kami nalipat ng kampo, panahong kaming lahat ay basang basa ng ulan, nasugatan, naputikan, namaluktot sa lamig ng panahon at higit sa lahat ang pag-kakapalagayan ng loob ng bawat isa sa amin.

               Kay sarap isiping lahat kami ay ligtas, at lalong lalong kay sarap isiping kaming lahat ay kinaya ang pag subok sa loob ng Teresa. Hindi parin maiiwasan ang pagod sa aming lahat ng mga sandaling ito, ang karamihan sa amin ay tulog; dala ng sobrang pagod sa Jamboree pero ako; mas pinili kong magsulat rito sa loob ng truck na sinasakyan namin at tingnan ang mga taong naging parti ng buhay ko.

             Sa aking muling pag-sulat ng di-pormal na sanaysay o di-pormal na dokyumentaryo halong saya, lungkot at pag hanga ang nabuo sa aking isipan. Sa pagitan ng pagiging senior scout at pagiging rakista makikita parin ang tunay na ako, ang makatang ako.

            Tanging pag-sulat ang naisip kong paraan upang ilabas ang tinatakbo ng aking isipan, pag sulat na ang nilalaman ay ala alang nangyari sa Teresa. Sa aming pag-uwi sa aming mga tahanan tanging pag-papasalamat at pag-papaalam ang nasambit ng kami ay papalapit na. Sana ay dumating ang araw na kami ay mag kakasama samang muli, sa dati mang lugar o sa bago ang mahalaga sana'y walang mag bago sa ugaling siya ay nakilala.

             Ang magandang ala ala ay minsan lamang dumarating sa buhay ng tao, kaya't huwag sanang baliwalain at sayangin ang araw na ang isang indibidwal ay nakatagpo ng mga taong hindi nya makakalimutan.

Venturer(Senior Scout Part III)

           Ang pangarap ay maaring matupad sa panahong nanaisin mo itong matupad. Ako, bilang isa sa mga scouts nangarap akong tumaas ang ranggo, noon pangarap ko lang talagang maranasan ang buhay ng isang scout. Ngayon Venturer na ako at isang ranggo nalang paakyat sa pagiging Eagle Scout. Napakasarap isiping tumataas ang aking ranggo dahil narin sa tulong ng aking mga Scout Master at sa pag-gabay sa akin ng guidance councilor na si Mrs. Norie Bautista at sa aming Principal.

          Mahal ko ang pagiging scout kaya naman hinding hindi ko makalimutan ito, siguro'y tatak ko na ito sa aking puso at isipan. Marami akong natutunan sa pagiging scout at lahat ng ito'y aking pinasasalamat sa may kapal at sa mga taong naging parti nito. Hilig ko talaga ang mag venture at mag explore kaya naman napili ko talagang maging Senior Scout kaysa sa MAPEH at NSTP subject. Naalala ko noong grade school pa lamang ako ang liit pa ng ranggo ko; Boy Scout palang ako noon pero ngayon Senior Scout na ko. Gusto ko rin sanang mag Rover Scout pero sana meron ito sa papasukan ko sa kolehiyo.

          Ang lahat ay aking titiisin; pagod, hirap, sakit ng katawan at kaba basta't makamit ko lamang ang pagiging Eagle Scout. Umaasa parin ako na my opportunity pa sa akin para sa ranggong ito.

Contest(Senior Scout Memrories Part II)

                   Napaka rami ng naganap sa aking buhay, ang mga pagbabagong hindi ko inaasahan, kasabay ng pagod ko ang lamig ng panahon rito sa Teresa. Alam kong halos lahat ay pagod na at lahat kami ay basang basa ng ulan. Ang ulan ay hindi pa humuhupa mula ng pumunta kami rito, lahat kami'y may kanyan kanyang ginagawa at halos lahat ay wala pang pahinga.

                    Napakasarap isipig kahit kami'y pagod na, ang lahat ay nariyan parin upang suportahan ako; dahil ako ang naging representative ng San Mateo District sa singing contest ng Senior Scout. Nawala sa akin ang kaba dahil alam kong nariyan parin ang senior scout ng san mateo. Dumating ang oras na ako naman ang kakanta, halos malat ako ng sandaling iyon pero ito'y aking kinaya.

                   Napakasarap pakinggan ng kanilang hiyawan at palakpakan  sa akin ng matapos akong kumanta, halos lahat ay nagulat dahil sa talento kong ipinakita at ang pag tingin sa akin ng Scout Master ng San Mateo National High School na si Mr. Bart ay nagbago at dahil doon sa aking pag-kanta ako'y nakilala ng buong Scout Master ng San Mateo District.

                    Sa Senior Scout ko natutunang ilabas ang aking talento na matagal ko ng itinago. Ngayong araw na ito'y hinangaan ako ng iba kong kapwa scouters. Napakasarap ng kanilang papuri sa akin ng manalo ako sa sa singing contest. Ako'y simpleng senior scouter parin at nakatapak sa lupa dahil alam kong wala akong dapat ipagyabang dahil sila ang dahilan ng aking pag-angat. Ang gabing ito'y aking itatago sa buong buhay ko dahil ngayon lamang nangyari ito.

Missing You(Scout Memories Part I )

                     Kailan kaya makikita ng aking ina ang aking pag-babago? kailan mararamdaman ng aking ina na siya'y mahal ko rin? ito ang ilang mga tanong na gumugulo sa aking isipan ngaun. Sabi nga ng iba; ang pag sisisi ay na sa hulingunit iyan ay ayaw kong mangyari sa ngaun.

                      Kay hirap mawala'y sa aking lalong lalo na alam kong nag aalala sya sa aking kapakanan, ngunit ang lahat ay aking titiisin upang matuto lamang tumayo sa sarili kong mga paa. Ang Scouting ang dahilan ng aking pag-alis, ako'y narito ngaun sa tent nag-iisa, nais matulog ng aking katawan ngunit ayaw ng aking diwa, sa loob nito'y sobrang lamig at ang tubig ulan ay pumapasok sa loob. Naisip ko tulo'y ang aking ina kung makikita lamang nya ang aking kalagayan rito mas nanaisin nya pang umuwi nalang ako sa bahay.

                     Ang lahat ng layaw ko ay sunod ng aking ina, mapasaya lamang nya ang nagiisang anak nyang lalaki bagama't ngayon ay aking pinag-sisisihan ang nagawang kamalian  sa aking ina. Alam kong ako'y nag kamali sana nama'y patawarin ako ng aking ina.

                     Kay tagal pa ng araw ng aking pananatili rito sa Teresa, marami pa akong matututunan sa buhay ng isang Senior Scout. Ang aking tanging hiling ay mapanaginipan ang aking ina; ang kanyang ngiti, boses at ang pag-alaga nyang tunay.

                     Marahil nga ako'y naimpluwensyahan ng masama kaya't ako'y nag-kaganito ngunit ang lahat ay nais kong ituwid kapalit ng kasiyahan ng aking ina, inang nagkalinga sa akin at nag mahal ng lubos mula pagkabata. Sa aking muling pag gising bagong pag-subok na naman ang aking kakaharapin tulad ng mga ginawanag sakripisyo ng aking ina.

Ang Aking Pangarap Para Sa Aking Bayan

                         
                     Kay raming mga pilipino ang patuloy sa pangangarap sa sarili man o sa bayan, hindi nga naman masamang mangarap; masasabing ang pangarap ay bahagi na ng ating buhay. Ang ating mga pangarap ang siyang nag-bibigay ng lakas ng loob para makamit ang magandang hinaharap.

                     Ako, biliang isa sa mga kabataan ng ating bayan, isa ako sa milyong-milyong tao na nangangarap, kung tutuusin madaling mangarap pero nasa saiyo kung paano mo tutuparin ang isinaisip mong pangarap. Ang aking pangarap para sa aking bayan ay ang kalinisan, kapayapaan sa buong tao, kasiyahan ang madarama sa puso ng bawat tao at hindi hinagpis, ngiti sa mga labi at hindi ang luhang dumadaloy sa bawa't nangungulila at higit sa lahat ang maging paraiso ang aking bayan kung saan walang hinagpis at kung saan walang kaguluhan; ngunit ang tinatakbo ng aking isip ay ang mapaganda ang estado ng buhay kung saan makikita ang pantay pantay na pag-tingin sa tao.

                     Ang mangarap ng paraiso para sa aking bayan ay isang imposibleng bagay, ngunit kung susundin ang itsura ng pamumuhay dito maaring ito'y mangyari. Sa paraiso kung saan walang gulo, gera, krimen, away at tanging tawanan, usapan, katuwaan ang tanging maririnig.

                     "Ang pangarap ay tila makitid na daan; kung saan mahihirapan ka, ngunit sa pag-hihirap mong iyon ay may nais kang paroonan, ito'y isa ring magulong daan; ni hindi mo alam kung saan ka papunta; sa kaliwa man o sa kanan basta't ang mahalaga - pagkaingatan ang bawat hakbang na gagawin." -MWSOLLERA  

Buhay at Kamatayan

                         "Ang kabataan ay pag-asa ng ating bayan." Ito nga marahil ang sabi ng ating pambansang bayani na si Gat Jose Rizal, napakahirap isiping ang tulad niya ay may tiwala sa mga kabataang tulad ko na maitataguyod ang ating bansa; kay rami nga namang kabataang nakikipag laban para sa ating bayan noon, pero ang karamihan sa kanila'y nabigo sa silaw ng salapi o kapangyarihan.

                         Ang karamihan sa kabataan ngayon ay ibang iba na sa takbo ng salita ni Gat Jose Rizal, marahil may ibang kabataang mas nag-aaliw sa sugal kaysa sa magtyaga, kay raming kabataang naligaw dahil sa gambling; isa na lamang sa halimbawa nito ang drag racing mapa kotse man o motor basta't may ipang kakarera. hindi manlang iniisip ang kanilang mga magulang sa sakripisyog ginawa nito.

                        Ang karamihan sa mga kabataan ay hinahabol o sinasalubong si kamatayan, ni hindi man lang iniisip ang kapalit nito sa kanilang buhay. Napaka hirap ng puksain ng mga ganitong gawain ng mga kabataannlalo na kung sila'y lulong na sa ganitong gawaain. Nagiging masama na ang lagay ng mga iba nating kababayan pero ang tanong; Sino nga ban ang may kagagawan? Maaring hindi masagot sa ngayon, ngunit umaasa akong masasagot parin ito. Ang kaibigan, barkada o ang pamilya marahil ang dahilan ng kanilang pag kakalulong sa ganitong gawain; napakalungkot isiping marami sa kabataan ang naliligaw ng landas dahil sa kapangyarihan ng salapi at lakas.

                        Sa buhay ng tao; sadyang dumarating ang kamatayan, may ihaharap ka pa kaya sa Diyos sa pagdating ng pag-huhusga o maging payapa manlang sa pakikiharap sa Kanya?

                        "Ang kasamaan ay hindi matatapos hangga't may isang makapangyarihang lumalason sa ignoranteng kaisipan ng mga kabataan." - MWSollera

Mahal kong Ina

Ang pag-aaral ko'y iyong tinustusan

Inuna mo ang aming kaligtasan

Iyong panahon ay nasa aming lahat

Sa iyong sarili ay walang tinira

Ang pagod mo'y napapawi

Makita lamang kami sa mabuti

Puyat at pagod ay di alintana

Mapalaki lamang kaming matiwasay

Ikaw ang lahat sa amin

Di man namin ipakita

Iba ang kabog ng dibdib

Kapag ina na ang kaharap

Pusod mo at aking pusod

Tunay nga na magkarugtong

Nararamdaman ko'y iyong nasasagap

Nag mimistulang manghuhulang ganap

Sa iyong munting pag-alis

Diyos ay nasa iyong tabi

Ika'y kanyang gagabayan

ituturo sa iyo ang tamang daan

Payo mo'y aking susundin

Alagaan ang aking dal'wang kapatid

Mahalin ng buong angking puso

Ihumog sa magandang kaugalian

Ang D'yos ay aking karamay

Sa panahong ika'y wala

Babasbasan niya ako

Upang aking makayanan ang obligasyon

Ina, ako sa iyo ay nangangako

Ako'y magtatapos ng 'king kolehiyo

Ika'y aking aalagaang lubusan

Sukli sa yong pag-hihirap

Pasasalamat sa iyo'y taos puso

Abinitio adinfinitum

Wala na akong makikitang tulad mo

El primera me adios

Los Maestros y Las Maestras(The Male and The Female Teachers)

Sa inyo kami'y natuto

Nang samu't sari na leksyon

Asignatura'y ginawa

Upang di mapagalitan

Ang propesyon nyo'y dakila

Pagod ay 'di alintana

Makapaghatid lamang ng kaalaman

Sa Estudyanteng nangangailangan

Ang tulad nyo'y mahusay

Sa larangan na tinahak

Kayo ay aking pinasasalamatan

Sa lahat lahat ng inyong naiambag

Ang oras nyo'y nasa amin

Kapalit ng konting kita

Sa propesyon na napili

Dapat lamang kayo ay pag-kaingatan

Magpakatotoo Ka Lang

Maamong muka saki'y nanalaytay

Na tila ba ipinapastol na tupa

Ugali ko'y nakatago

Sa hindi makitang baol

Mabait na mukha't masamang ugali

Ito nga ba'y isa ng likas sa akin?

Ang aking pagiging isang misteryoso

Unawain pa kaya ito ng tao?

Masamang ugat ang aking itinanim

Sa ikalaliman ng aking damdamin

Halungkatin ma'y di parin makita

Ang mistulang binhi sa aking katawan

Sadya nga bang mapanganib

Ang tulad kong lalaki?

Di man ako magsalita

Tinatakbo ng isip ay kakaiba

Baliktarin man ang mundo

Ang pagkatao ko'y ako

Ang tanging ipinakikita'y totoo

Sa di mabilang na tagpo

Mag-pakatotoo ka lang 

Yan ang aking nasa isip

Di ka man maunawaan

Ikaw ay kanila na ring tatanggapin

El Estudiante y musikero

Tugtog dito at tugtog don

Ito ang tanging buhay ko

Ang paraan para makihalubilo

Sa hilig na aking gusto

Ang musika ang aking tanging libangan

Sa hindi ko nakikita na ligaya

Ang gendrang hilig, akin ng tinahak

Nang sa ganoon ang talento'y mahasa

Pinabayaan ang aking tanging grado

Nang hindi ko namamalayang panahon

Lagapak ang sagot sa akin ng grado

Musika't pag-aaral nasaan ako?

Ang panaho'y tumatakbo

Mahabol ko pa kaya 'to?

Ang magiging manghuhusga'y tanging guro

Sa 'di ko maunawaang pagtatapos

Sa pag-talikod sa aking kinagisnan

Pag-asa ko'y pagbabawi

Sa panahong sinayang

Ako nga ba'y nag-sisisi?

Ang karangyaa'y sa aki'y ibinigay

Nang Inang salat sa pera

Layaw ko'y aking nasunod

Ang ganti ko pa ba'y ito?

Ang tinapakan mong putik ay babakas

Hinayaang apoy ay liliyab

Ang hangi'y di ko alam saan patungo

Ito nga ba ang buhay na mayroon ako?

Estudyante akong halong musikero

Iwan man ang isa'y huli na ang lahat

Napinsala ang iningatan kong yaman

Na pamana ni inay sa aking buhay

Grande Cosa(Big Thing)

Kay bilis ng buhay sa ating daigdig

Tulad ng dahon na nag-lalagas

Tila tinikalang larawang kumukupas

Sa kanya'y luha ang dala ng pag-ibig

Sa mundong puno ng samu't saring krimen

Maging matatag ka pa kaya sa hamon?

Sa dumi't linis; saan ka diditalye

Sa 'di mo makitang tukso ng panahon

Isang munting ina ang kahabag habag

Iniwang mang mang ang kanyang limang anak

Iniwang ang panganib ay nakakalat

Iwasan mo ma'y lalapit din ng kusa

San munting pag-kamatay ng isang ina

Iyak ang maririnig sa kanyang anak

Saan nga ba makikita ang pag-asa

Sa inang pinagkaitan ng hustisya?

Para Ti(For You)

Ikaw nga ba'y isang tanga?

Idamay taong nakapalibot sa iyo

minsan 'kay wala sa hulog

Inuuna sariling nararamdaman

Wala ka ng ginalang

pati nakakatanda'y iyong pinaluha

Kung akala mo tapos na

Inaasaha'y taliwas

Bakit kulang sa pasensya?

Pagkakaunawaa'y di mo magawa

Sino pa nga ba ang talo?

Hindi ba't ang mapag-patol?

Pang habang buhay dadalhin

Iyong ginawa't sinabi

'Di ka nga naman aatras

Ngunit sayo'y nagtatago ang kunsensya

Di kailangan mag-away

Paguusap ang kaylangan

Para mag-karoon ng pag-kakaisa

Sa Iskwelahan na iyong pinasukan

Mapasa'yo ang talas ng isip

Huwag magpadalos-dalos ng gagawin

Baka hakbang mo'y mamali

Tutulong sana'y malihis

Di ito isang panama

Ito ay isang pambato

Umiwas ka kung 'yong gusto

Madurog kung matamaan

Pag-lalahad ko'y maaring mapuna

Maaaring magalit kung 'yung mabasa

Makahulugang salita'y 'yong alamin

Nang sa gano'y di na maulit pang muli

Makara

Handa ka na bang humarap

Sa lipunang mapanlinlang

Akala mo lahat totoo

ang iba'y isang patibong

Saan ka makakarating 

Kung hindi ka makikinig

Ikaw may 'sang mapera

Ugali nama'y salat

'Di masamang makisabay

Basta alam mo pauwi

Kapag ika'y naligaw

Untog mo ulo sa padir!

Misteryosong mga tao

Ito'y 'yong makakaharap

kapag ika'y nagpadala

lag-lag ang pagkatao mo

Makahulugang salita

Itanim sa damdamin mo

Ito ay iyong itago

Hugutin kung kailangan

Lakasan mo ang 'yong loob

Humarap ka sa pag-subok

Wag na wag ka mag-alala

Sa buhay mo, Ikaw bida!

Tanoshii Omoibe Arigato(Thanks For The Memories)-may 07 2009

                            I remembered the particular point in time when I was in grade school, the fulfillness of my heart behind every moment when I was with my acquaintance, laughing with them, sharing different allegations and playing with them. I really appreciated the kindness of my mentors: Mrs.Angeles(Math teacher and Glee Club mentor), Mrs. Belen de Vera(Computer Teacher, Glee Club mentor and also my adviser), Mr.Lugioy(also my math teacher) Mr. Macabiog(Art Teacher and Boy Scout Instructor) and a lot more, and I also felt independent with the help of our principal.

                          I'm proud to be Matthean; the school where I discovered my talent, where I developed my social skills, where I became virtuoso and where I met all of them, The SMCS(Sarap Mag Counter Strike) group, my friends(Jethro Angeles, Pio, Jhomel, Subaru Obishi, Kevin Mendoza, Micko Ramirez(Dao Ming Zhou), Kimberly Yanga, Aira, Angel, Mark, Camille AKA Miles, Kyla, and especially my first crush (Jhem). I was so glad when I saw our class picture; I compared the changes when we were still in grade school and today.

                                   If I could turn back the time, I will make all things more exciting and I will device every sad moment into happiness. But look where we are now, we have different lives, each one of us making our own path. We have different dreams and I hope that we can achieve them; make it into reality and if ever the time comes and we all cross each other's path; I hope then that we are all successful and have achieved what we wanted in life.

Story Of A Long Lost Man(July 10, 2009)

                          Napakahirap pakawalan ang galit na nararamdaman, minsan gusto ko na sisihin ang sarili ko sa lahat ng kapabayaang nagyayari sa'akin ngayon, napakahirap kalabanin ng sarili, mahirap para sa akin ang umiyak o mag-salita manlang ng laban sa kapwa ko pero masisisi nyo ba ako? Maraming binhing nakatago sa puso ko, pero hindi ko kayang pakawalan o gamitin man lang sa lahat ng pagkakataon. Ako ang taong impostor, kung may makakaintndi lang sa akin malalaman nila kung gaano kahirap para sa akin ang maging mailap.

                          Minsan naisip kong huminto muna sa pag-lalakbay; magisip muna, suriin lahat ng ginagawa at ingatan ang bawat hakbang na gagawin. Sa bawat paghinto kong ginagawa ay may patalim na tumututok sa'akin, patalim na nagpapabago ng mura kong pag-iisip. Gusto kong mag-bago, umiwas sa mga taong nag-pasama sa akin pero hindi ko magawa. Ang luha ni inay ang muling nagpalambot ng aking puso, ang kanyang mga yakap ang nagsilbing proteksyon sa panahong wala na akong mapuntahan - mga panahong hindi ako makagalaw. Nakakatuwang isiping siya ay umaasang babalik ako sa dating ako.

                          Muli akong tumayo; naglakbay sa hindi ko maipaliwanag na daan, sa aking pag-lingon, naroon si inay umaasang makikita ko ang hinahanap kong ako. Ang pag-kaway niya ang nagpatibay ng aking loob na nagpapahiwatig na : maligayang paglalakbay. Doon ay hindi ko napigilang mapaluha, pero tuloy pa din ako sa aking paroroonan. Gulo ang aking isip, nais kong bumalik sa aking ina ngunit nais ko ring makita ang tunay na ako. Sa aking pag-lalakbay; hindi ko inaasahang mahuhulog ako sa patibong ng iba pag impostor na tulad ko. Hindi ko alam kung makakabalik pa ako, ni hindi ko man lang nagawang ipagtanggol ang sarili ko, ngayong nabihag na ako hindi ko alam kung ano ang susunod na mangyayari. Muli akong nag-isip; pumasok sa isip kong tumakas, tumakbo hanggang saan ako abutin. Muli kong iniwan ang bote ng alak, dinurog ang sigarilyo, iniwan ang mga babaeng katabi sabay sabing - hindi ito ang buhay na gusto ko.

                         Sa aking pagbalik nakita ko si inay na umiiyak, bumulagta sa aking mga mata ang isang magandang kabaong, pinilit ko siyang tawagin ngunit tila hindi ako pansin ng aking ina, niyakap ko siya ngunit hindi ko siya mayakap. Sinimulan kong silipin ang kabaong at laking gulat ko ng makita ko ang aking sarili; napaluha ako sa aking nakita at napaluhod at tinanong sa aking sarili; "Ito ba talaga ang nais kong mangyari, ang patuloy saktan ang taong nag-mamahal sa akin ng buong buo?"

The Magic Box

I will put in my magic box

The all memories of my life

The laughter and tears of all my times

My thoughts and all the words of God

I will put in my magic box

The sounds of my instruments

The big wig voice of Josh Groban

And most of all the sound of silence

I will put in my magic box

My accomplishments in this world

My certificate and my uniform

My notebooks and all my cards

I will put in my magic box

My problems and my fantasies

My sacrifices for my love

My soul, spirit and my body

My magic box is very huge

With the ruby on the lid

The sign of cancer on every corner

And have my name on top of it

If the time has come for me to say goodbye

I will give this magic box to Jesus Christ

With the smile on my face; looking at him

and saying"Thank you for all my blessings."

My Notebook

             Bakit ba mahalaga sa'akin ang notebook? -Dito ko kasi naisusulat lahat ng mga nais kong sabihin, minsan ito rin ang nagiging paraan para mawala yung lungkot at pagkabagot ko..... Nandito ang buhay ko, ang tunay na ako....